Mην κάνετε στους άλλους αυτό που δε θα θέλατε να κάνουν σε σας

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΣΙΟΥΤΑΣ Dr. Ψυχολογίας – Ειδ. Παιδαγωγός , π. Σχ. Σύμβουλος
Αγαπητοί γονείς ,
Σήμερα θα σας διηγηθώ μια ιστορία όπως τη διάβασα από το βιβλίο :
 ‘’ valones para la convivencia του Este Luz Gonzalez’’
O καημένος ο παππούλης ! Πέρασε όλη του τη ζωή δουλεύοντας τη γη με τα ίδια του τα χέρια . Η κούραση δεν νίκησε ποτέ τη θέλησή του να φέρνει χρήματα στο σπίτι, για να υπάρχει πάντα φαγητό στο τραπέζι και να είναι η οικογένεια σε καλή κατάσταση. Όμως , τόση δουλειά  μέσα σε τόσο πολλά  χρόνια , την πλήρωσε πολύ ακριβά : τα χέρια του παππού έτρεμαν σαν τα φύλλα  στον φθινοπωρινό  αέρα. Παρά τις προσπάθειές του , πολλές φορές τα πράγματα γλιστρούσαν  απ΄ τα χέρια και συχνά έπεφταν στο πάτωμα και γίνονταν κομμάτια.
Όταν  έτρωγε , δεν κατάφερνε να σηκώσει το κουτάλι  ως το στόμα του και το φαγητό σκορπιζόταν πάνω στο τραπεζομάντηλο. Για ν’ αποφύγει  αυτή την ενοχλητική κατάσταση, φρόντιζε να φέρνει  κοντά του το πιάτο , που τις περισσότερες φορές κατέληγε  να γίνεται θρύψαλα  πάνω στα πλακάκια της τραπεζαρίας …
Ο γαμπρός του , εκνευρισμένος  με το πρόβλημα του παππού, πήρε μια απόφαση που βρήκε αντίθετη  όλη την οικογένεια: από εκείνη την ημέρα, ο παππούς θα έτρωγε μόνος του , μακριά από το οικογενειακό τραπέζι και θα χρησιμοποιούσε ένα ξύλινο πιάτο.  Έτσι , ούτε θα λέρωνε τα τραπεζομάντηλα , ούτε θα έσπαγε άλλα κουζινικά.
Ο παππούς κουνούσε αργά το κεφάλι στενοχωρημένος  και καμιά φορά  σκούπιζε λίγα δάκρυα  που κυλούσαν στα μάγουλά του…
Πέρασαν μερικές εβδομάδες κι ένα βράδυ , όταν γύρισε στο σπίτι του , βρήκε το εννιάχρονο αγοράκι του να κάνει κάτι πολύ παράξενο: το παιδί σκάλιζε  ένα κομμάτι ξύλο μ’ ένα μαχαίρι της κουζίνας. Ο πατέρας , γεμάτος περιέργεια , του είπε:
-    Τι κάνεις εκεί, με τόση προσήλωση ;Είναι καμιά εργασία που σου ανέθεσαν  στο σχολείο;
-     Όχι ,μπαμπά , απάντησε το παιδάκι .
-    Τι είναι αυτό, τότε; Δεν μπορείς να μου εξηγήσεις;¨
-    Φυσικά και μπορώ… Σου φτιάχνω ένα ξύλινο πιάτο , για να το χρησιμοποιείς , όταν θα είσαι γεράκος  και θα σου τρέμουν τα χέρια. (Για τα ελληνικά από τις εκδόσεις Άγκυρα : 20 Αξίες Ζωής)
Νομίζω ότι η ιστορία αυτή μας επιβεβαιώνει κατά τρόπο μοναδικό αυτό που η σύγχρονη παιδαγωγική και η ψυχολογία υποστηρίζει :Διδάσκουμε με το 90% των πράξεών μας και το 10% των λόγων μας.